kollationiert;
umfangreiche Erörterung der im Werk mitgeteilten Aussprüche und Handlungsweise Muḥammads;
das Werk ist kein Kommentar zu einem Grundwerk.
Vorhanden ist der vierte und letzter Band des Werkes. Nach dem Schluss des Werkes
schließen sich Zusätze für das ganze Werk.
Anfang des ersten Kapitels: f. 2b
باب الرجل يكون به داء هل يجتنب ام لا
Anfang der Zusätze: f. 196b
الاول من كتاب الزيادات من شرح معاني الآثار
Textende
Schluss: 196b
لأن لقطة الحرم انما ابيحت للانشاد وقد يكون للحاجّ وغير الحاج كانت لقطة الحاج في غير
الحرم احرى ان يكون كذلك ايضا والله اعلم بالصواب
Schluss der Zusätze: 218b
فلما لم يكافئ عبد الله بن ابي بكر قيسا في الضبط والحفظ صار الحديث عندنا على ما رواه
قيس لا سيمّا وقد ذكر قيسْ ان ابا بكر بن محمد كتبه له والله اعلم، آخر كتاب الزيادات
من شرح معاني الآثار المأخوذة عن الشيخ ابي جعفر تغمده الله تعالى برحمته وسعة مغفرته
وبتمامه تم المسمى بشرح الآثار المنسوب اليه
Fol1 von Ravius geschrieben: Ebu Giafar Maani Asár tomus quartus et ultimus, Constantinopoli
9 Augusti 1639. Solium 1 no. 65 "Pars prima [sic] Commentarii in Maanil Asar, qui
est Abu-Gjafaris Iltachavij, sriptus est a. Hegirae 827. per scribam Celebrem Much.
F. Ibrahim F. Suleimân Ituldesi".
